Początkowe zablokowanie mieszka włosowego określa się nazwą microcomedo. Jak nazwa ta sugeruje, zmiany są tak mikroskopijne, że bywają niezauważalne na powierzchni skóry: mogą upłynąć tygodnie, zanim pryszcz się pojawi. Kiedy w końcu zablokowany łój powiększa objętość i puchnie, na powierzchni skóry pojawiają się drobne wypukłości – są to albo zamknięte zaskórniki, albo krostki. W niektórych przypadkach zalegający łój może doprowadzić do lekkiego rozciągnięcia porów skóry i wtedy mamy do czynienia z otwartymi zaskómi- kami lub wągrami. Czarne zabarwienie tych wyprysków, wbrew obiegowej opinii, nie powstaje z powodu brudu (nie ma więc potrzeby nadmiernego czyszczenia skóry, aby się ich pozbyć). Ciemne zabarwienie występuje na skutek kontaktu z powietrzem komórek pigmentowych mieszka włosowego.
Kiedy białe lub czarne zaskórniki zrobią się zbyt duże lub jeśli zostaną wyciśnięte, spodni mieszek włosowy może pęknąć, co spowoduje powstanie dużo poważniejszej formy pryszcza, zwanej grudką. Następuje to wtedy, gdy skóra wokół zaskórnika staje się zaczerwieniona, opuchnięta i obolała. W chwili gdy zawartość mieszka przedostaje się do okolicznej tkanki skórnej, system odpornościowy organizmu wysyła tam białe ciałka krwi, wtedy komórki owej tkanki wytwarzają ropę. Taki ropny stan zapalny zaskórnika zwany jest krostą przymiesz- kową. Jeśli w kilku zaczopowanych mieszkach dojdzie do rozerwania ich i zainfekowania okolicznej tkanki, powstaje stan zapalny i duże pryszcze, zwane ropnymi torbielami. Mogą one pozostawić szpecące blizny, dlatego takie zmiany skórne powinien zawsze obejrzeć lekarz dermatolog.
Tak więc w trądziku występuje najczęściej pięć rodzajów pryszczy: zaskórniki białe, zaskórniki czarne, grudki, krostki i torbiele. I chociaż trzy ostatnie są bardziej poważne i szpecące od dwóch pierwszych, wszystkie leczy się w zasadzie tymi samymi środkami.
Leave a reply