SPOSOBY UŻYCIA – CHMIEL ZWYCZAJNY CZ. II

Szyszek chmielu można używać na kataplazmy na zbierające wrzody oraz na hemoroidy. Na talerzyk położyć gazę o wymiarach dwukrotnie większych od wrzodu, nasypać grubą warstwę pociętych szyszek, zalać wrzątkiem, lekko odcisnąć, a po ostudzeniu przyłożyć na zbierający wrzód.

Lupulinę jako środek kojący zażywa się w ilości 0,5 do 1 g dziennie, jako środek nasenny – do 2 g w dwu, trzech dawkach przed jedzeniem, podobnie przy zmazach nocnych, zaburzeniach histerycznych u kobiet, także do pudrowania nóg wydających nieprzyjemny zapach przy poceniu, po uprzednim umyciu w odwarze ze skrzypu. Lupulinę należy przechowywać w zamkniętych naczyniach, w ciemnym i koniecznie chłodnym miejscu, bowiem w cieple zmienia kolor na brunatny, jełczeje i nabiera nieprzyjemnego zapachu zepsutego sera. Olejek eteryczny zawarty w lupulinie wchodzi w skład Walcordinu produkowanego w Niemczech używanego w leczeniu dusznicy bolesnej, zaburzeń sercowo-naczyniowych, nerwic wegetatywnych i skurczów jelit. Przedawkowanie lupuliny może być niebezpieczne. Należy bowiem pamiętać, że chmiel jest rośliną trującą i dlatego wszelkie preparaty z chmielu winny być przyjmowane na zalecenie lekarza i zgodnie z jego wskazówkami.

Produkowany przez „Herbapol” preparat Passispasmin należy stosować w sposób następujący: dorośli po 1 łyżeczce syropu 3-4 razy dziennie po jedzeniu w zaburzeniach nerwowych i niepokoju, a przy bezsenności 1 łyżkę stołową przed snem. Dzieciom podawać pół łyżeczki 2-3 razy dziennie, a przy bezsenności podwójną dawkę przed snem.