Nalewka piołunowa („Herbapol”). Trzy razy dziennie przed posiłkiem pić po 10-20 kropli jako lek gorzki, pobudzający wydzielanie soków trawiennych, a również trzy razy dziennie przed posiłkami, ale po 20-60 kropli na ćwierć szklanki wody jako lek żółciopędny i żółciotwórczy, rozkurczowy i ogólnie wzmacniający.
Artemisoł („Herbapol”). Jest to płyn zawierający wyciąg alkoholowy z ziela piołunu i kwiatów wrotyczu. Przy wszawicy głowy i wszawicy łonowej zwilżyć obficie włosy zwitkiem waty namoczonej tym preparatem, zawiązać głowę chustą lub ręcznikiem i pozostawić co najmniej na dwie godziny, po czym włosy dokładnie wymyć i wyczesać gęstym grzebieniem zwilżonym w occie, by usunąć gnidy. Zabieg powtórzyć po 24 godzinach i po 6 dniach.
Odwar. Garść piołunu na litr wody, gotować 5 minut. Stosować jako antyseptyk i środek zabliźniający do obmywania zwiotczałych ran, wrzodów, na ukąszenia owadów. Liście piołunu z czosnkiem i liśćmi dębu gotowane w mleku stosować do okładów na brzuch u dzieci zarobaczonych. Piołun trzymany w szafach niszczy mole i pluskwy.
Działania niepożądane. Niektóre składniki olejku eterycznego, zwłaszcza tujon i tujol, są toksyczne, szkodliwe szczególnie dla kobiet w ciąży. Przetwory z piołunu należy stosować ostrożnie przez krótki czas, robić przerwy i nie przekraczać zalecanych dawek i częstotliwości zażywania. Odstępstwa od powyższych wskazań mogą powodować zawroty głowy, ataki epileptyczne, przekrwienia narządów wewnętrznych, a nawet poronienie.
Przeciwwskazania. Karmienie piersią (mleko staje się gorzkie), przekrwienie mózgu, temperament żółciopędny, przekrwienie narządów, pobudliwość żołądkowa i jelitowa.
Leave a reply