TYMIANEK

W lipcu 1944 r., będąc wówczas studentką czwartego roku medycyny, wstąpiłam do radzieckiego przyfrontowego szpitala w Mińsku Mazowieckim. Trafiłam do działu chirurgii kostnej. Przeprowadzałam głównie operacje żołnierzy rannych w głowę. Rannych było bardzo wielu, toteż ja i moje trzy koleżanki, również studentki medycyny, miałyśmy wiele pracy. Jako środek antyseptyczny, odkażający i bakteriobójczy stosowałyśmy Rivanolum, ale miałyśmy go o wiele za mało w stosunku do potrzeb. Radziecki major-lekarz, który kierowa! tym szpitalem, pozwolił nam stosować środki dezynfekujące z medycyny ludowej. I w ten sposób nabyłam dużo doświadczenia w stosowaniu lotnych olejków eterycznych występujących w czosnku, cebuli i tymianku.

W celu naukowego rozpoznania właściwości leczniczych olejków eterycznych francuska farmacja zbadała 46 roślin. Z 1 kg ziela tymianku otrzymano 2 gramy tymolu i karwakrolu, to jest głównych olejków eterycznych pochodzących z tymianku. Wykonano następujące doświadczenie: litr bulionu mięsnego zakażono zarazkami bakterii, wirusów i gronkowców, a następnie bulion odkażano przez wprowadzenie do niego olejków eterycznych z roślin aromatycznych. Wystarczyło 0,7 cm3 olejku eterycznego tymianku, aby litr bulionu stał się sterylny, a więc pozbawiony zarazków bakteryjnych, wirusowych i gronkowców. W przypadku innych roślin aromatycznych trzeba było dawać 1-9 cm3 olejku eterycznego. Tak więc można powiedzieć, że tymianek zajmuje pierwsze miejsce wśród 46 roślin aromatycznych.

Dziś wiadomo, że olejki eteryczne leczą ponad 90 chorób z ponad 15 narządów głównych organizmu ludzkiego. Tymianek właściwy (pospolity) jest rośliną aromatyczną stosowaną w lecznictwie ludowym od najdawniejszych czasów, o czym można znaleźć zapisy u starożytnych Egipcjan, Greków i Etrusków. Tymianek, w zależności od gatunku zawiera od 0,1 do 1,5 proc. olejku eterycznego. Istnieje ponad 50 podgatunków tymianku. Niektóre z nich, np. z rejonu Morza Śródziemnego, zawierają do 3,5 proc. olejku eterycznego o składzie: tymol (do 50 proc.), karwakrol, p-cymol, alfa-pinen, linalol (ok. 13 proc.), borneol (do 15 proc.), cyneol, ponadto garbniki (do 10 proc.), kwasy polifenolowe (kawowy i chlorogenowy), związki trójterpenowe (np. kwasy ursolowy i oleanolowy), flawonoidy (luteola i jej glikozydy), substancje goryczowe.