Syrop wykrztuśny. 100 g świeżych liści babki pociąć na drobne kawałki, dodać 100 ml ostudzonej, przegotowanej wody i zmiksować albo przekręcić przez maszynkę, wycisnąć sok z miazgi, przesączyć i rozpuścić w nim 100 g cukru, po czym ogrzewać do wrzenia. Rozlać do małych butelek i przechowywać w lodówce. Stosować po łyżeczce, najwyżej po pół łyżki kilka razy dziennie jako środek wykrztuśny i przeciwkaszlowy dla dzieci i młodzieży.
Odwar z liści babki. Na półtorej szklanki ciepłej wody wziąć łyżkę liści, ogrzewać do wrzenia. Gotować łagodnie pod przykryciem przez 3 min. Odstawić do naciągnięcia na 10 min. i przecedzić. Pić dwa razy dziennie po pół szklanki w nieżycie jelit i biegunce. Ten sam odwar można stosować zewnętrznie do płukań, okładów i przemywań. Do oczu rozcieńczyć przegotowaną wodę w proporcji 1:1. Dwie łyżki odwaru na szklankę wody można stosować do spłukiwania głowy po umyciu włosów, co sprzyja usuwaniu łupieżu.
Napar z liści w ilości 1-2 szklanki dziennie albo 3 razy dziennie łyżkę soku ze świeżej rośliny na wodzie stosować przy nieżytach górnych dróg oddechowych, nieżycie szczytów, astmie i kokluszu. Świeży sok ma właściwości przeciwgorączkowe.
Do celów leczniczych wykorzytuje się także korzeń babki. Korzeń gotowany lub żuty usuwa ból zęba. Napar z korzenia stosuje się przy biegunkach, osłabieniu pęcherza, krwawieniu z płuc, kaszlu, niedomodze wątroby, żółtaczce i zgadze.
W każdym wypadku, szczególnie, gdy zażywamy babkę w celu wpłynięcia na poprawę działania dróg oddechowych – dla wzmocnienia efektu leczniczego babkę należy mieszać z taką samą ilością płucnika (Herba pulmonariae). Nasiona babki są moczopędne. Eliminują kwas moczowy i chlorki. Stosuje się odwar z 10 g na litr wody.
Leave a reply