Lecznicze właściwości propolisu są rozległe. Poprawia wzrok, leczy stany zapalne jelit, regeneruje tkankę chrzęstną i kostną, dzięki właściwościom bakteriobójczym zapobiega powikłaniom infekcyjnym, łagodzi stany zapalne, nerwowe, dobroczynnie wpływa na psychikę, wzmacnia organizm, poprawia pamięć, sprawność fizyczną i psychiczną. Działa skutecznie w schorzeniach prostaty (potwierdzają to liczni pacjenci przeze mnie leczeni), wzmaga aktywność enzymatyczną komórek wątrobowych, leczy oparzenia skórne – łuszczycę, egzemę, astmę, choroby wrzodowe żołądka i dwunastnicy, szybko poprawia samopoczucie rekonwalescentów, leczy owrzodzenia żylakowate, powierzchniowe uszkodzenia skóry, różnego rodzaju odleżyny, a także zapalenia kostne, ubytki kostne i tkanki chrzęstnej. Zawarty w propolisie aminokwas siarkowy cystyna wzmacnia porost włosów.
Propolis stosowany jest przede wszystkim pod postacią różnych preparatów. Najprostszym z nich jest mieszanina miodu i propolisu, będąca znakomitym środkiem dla dzieci z astmą, wskazanym także dla dorosłych jako preparat o kompleksowym działaniu na organizm, wzmacniający i pobudzający. Wyśmienitym produktem odżywczym jest propolis z miodem i pyłkiem kwiatowym lub pierzgą, natomiast z miodem i sokiem ze świeżej pokrzywy majowej może służyć jako lek przeciwnowotworowy lub do leczenia ziarnicy złośliwej.
O stosowaniu kitu pszczelego, ze względu na jego aktywność winien decydować lekarz. Wprawdzie nie jest toksyczny, ale przedawkowanie – doustne bądź zewnętrzne (wchłania się przez skórę) – może wywołać podrażnienie nerk bądź przewodu pokarmowego doprowadzając do biegunki. Przy złej pracy wątroby mogą wystąpić uczulenia.
Leave a reply