Category Zioła

Owoce (jagody): nerwice, stany zapalne żołądka, biegunka, niedomoga wątroby, niestrawność, żółtaczka, zaparcia, nerwobóle, kamica moczowa. Rdzeń biały: reumatyzm, artretyzm, dna, puchlina wodna, zapalenie nerek, kamica moczowa, padaczka samoistna, gromadzenie się wody w tkankach. Kwiaty: astma, katar, gorączka podwyższona z wysypką, różyczka, reumatyzm, szkarlatyna, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie oskrzeli, gruźlica, choroby skórne, czyraki, dolegliwości oczu, nerek. Liście: zewnętrznie – zwiększona przepuszczalność włosowatych naczyń krwionośnych, zapalenie jamy ustnej i gardła, zapalenie spojówek (okłady), kąpiele kosmetyczne.

Do powszechnie używanych preparatów z propolisu zaliczamy etanolowy ekstrakt propolisu (EEP), propolizat, maść, maź, kompresy, pigułki, tabletki, czopki, zastrzyki, preparat do inhalacji.

Przyprawami nazywamy potocznie dodatki aromatyczne polepszające smak i zapach produktów spożywczych. Nauka o środkach spożywczych zalicza je do używek. Nie zawierają one składników odżywczych bądź ich ilość jest tak znikoma, że staje się nieistotna. Nie dostarczają też ustrojowi substancji budulcowych np. do tworzenia krwi czy będących źródłem ciepła. W przyprawach występują głównie olejki eteryczne, które sprawiają, że pokarm staje się smaczny oraz witaminy, mikroelementy i substancje o właściwościach pobudzających centralny układ nerwowy.

Urazy, kontuzje, krwiaki, zwichnięcia, rozerwanie mięśni. SPOSOBY UŻYCIA Na użytek wewnętrzny Stosować z dużą ostrożnością, bowiem może wywołać zawroty głowy, drgawki nerwowe.

Skrzyp polny, powszechny w strefie umiarkowanej chwast rosnący na podłożu kwaśnym (nie występuje na glebach z dodatkiem wapna) – jest znanym od stuleci środkiem leczniczym. Rodzina skrzypowatych liczy 24 gatunki. Zastosowanie w medycynie znajduje tylko skrzyp polny, a ściślej – zbierane od końca maja do września – tzw. rośliny płonne, podobne do małych, wiotkich choinek. Wczesną wiosną skrzyp wypuszcza soczysty, czerwonawy lub żółlobrunatny pęd zarodnikowy, który po wysianiu zarodników zasycha i ginie, a wyrastają, niekiedy całymi łanami, owe rośliny płonne – choinki, będące cennym surowcem leczniczym.

Nalewka piołunowa („Herbapol”). Trzy razy dziennie przed posiłkiem pić po 10-20 kropli jako lek gorzki, pobudzający wydzielanie soków trawiennych, a również trzy razy dziennie przed posiłkami, ale po 20-60 kropli na ćwierć szklanki wody jako lek żółciopędny i żółciotwórczy, rozkurczowy i ogólnie wzmacniający.

Przetwory z arniki działają korzystnie na układ krążenia, zwiększają liczbę skurczów serca i jego objętość wyrzutową, zmniejszają opory w naczyniach obwodowych i poprawiają krążenie w kończynach i mózgu, pobudzają oddech, działają przeciwzapalnie i przeciwob- rzękowo w obrębie obwodowych naczyń żylnych i naczyń mózgowych, podnoszą nieznacznie wydzielanie soku żołądkowego i żółci, ułatwiają jej przepływ do dwunastnicy, zwiększają ilość wydzielanego moczu i działają rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i dróg moczowych. Po wniknięciu do naczyń wyraźnie zwiększają aktywność fibrynolityczną krwi, przeciwdziałają aglutynacji płytek krwi i zapobiegają powstawaniu zakrzepów żylnych. Przetwory z arniki stosuje się doustnie w zaburzeniach wieńcowego i mózgowego krążenia krwi u osób w podeszłym wieku oraz tzw. sercu starczym o postępującym osłabieniu mięśnia sercowego na tle miażdżycowym, a także w stanach zapalnych i zakrzepowych naczyń krwionośnych w kończynach dolnych.

Mieszanka ziołowa. Szyszki chmielu, kwiat wrzosu, kwiat lawendy, liść mięty w równych ilościach: zmieszać, sproszkować i zażywać dwa razy dziennie na koniec noża przy histerii.

Jest cennym sprzymierzeńcem naszego trawienia. Należy do roślin znanych już w epoce kamiennej. Surowcem leczniczym jest owoc kminku. Kminek eliminuje gazy powstałe z powodu nadmiernych procesów gnilnych w jelitach, działa mlekopędnie, moczopędnie, pasożytobójczo, pobudza czynności serca i układu nerwowego, poprawia apetyt, reguluje krwawienia miesięczne, ułatwia przyswajanie składników pokarmu, usuwa stany skurczowe w przewodzie pokarmowym, wzmacnia ruchy perystaltyczne jelit, wzmacnia procesy przemiany materii poprzez aromatyzację, poprawia trawienie, działa żółciopędnie.

Ziele macierzanki stosowane wewnętrznie działa wykrztuśnie (drażni błonę śluzową żołądka, co wywołuje efekt wydzielniczy w oskrzelach), dezynfekcyjnie (dzięki zawartości związków fenolowych), ścią- gająco, przeciwzapalnie, pobudza serce i nerwy (więc zalecane przy neurastenii), przy przewlekłym suchym kaszlu (inhalacje z naparu), błędnicy, niedokrwistości, puchlinie wodnej, chorobach pęcherza moczowego, nieżycie żołądka, nieżycie dróg oddechowych, kurczach jelitowych, niedomodze wątroby, biegunkach, wzdęciach, niedokwaś- ności. Stosowane zewnętrznie działa bakteriobójczo, przeciwzapalnie a na błony śluzowe jamy ustnej, gardła, sromu i pochwy – nieznacznie ściągająco, jest zalecane na uszkodzony naskórek, ukłucie owadów, oparzenia, zranienia.

Szyszek chmielu można używać na kataplazmy na zbierające wrzody oraz na hemoroidy. Na talerzyk położyć gazę o wymiarach dwukrotnie większych od wrzodu, nasypać grubą warstwę pociętych szyszek, zalać wrzątkiem, lekko odcisnąć, a po ostudzeniu przyłożyć na zbierający wrzód.