Czyraki

Być może biblijny Hiob był człowiekiem najdotkliwiej doświadczonym tym schorzeniem, ale te bardzo bolesne, czerwone, zapalne ogniska nadal dokuczają wielu ludziom. Czyraki (furuncules) to zaatakowane przez bakterie, najczęściej gronkowce, mieszki włosowe. Pojawiają się w chwili, gdy system odpornościowy wysyła leukocyty do walki z bakteriami: białe ciałka krwi, w połączeniu z bakteriami i obumarłymi komórkami skóry tworzą gęstą, białą lub żółtawą ropę. Ogniska zapalne mogą pulsować, rozrastać się i coraz bardziej dokuczać, nawet przez kilka dni. Najczęściej występują na skórze głowy, twarzy, pod pachami, na tułowiu, pośladkach i w okolicy pachwin. Liczne czyraki mogą wywołać wysoką temperaturę i chorobę ogólną.

Bardzo duże czyraki lub skupiska czyraków, zwane karbunkułami (czyrak gromadny), występują o wiele rzadziej, i zawsze powinny być leczone przez specjalistę. Wiele czyraków pęka lub resorbuje się z powrotem w skórę. Najczęściej czyrak pęka, ból gwałtownie ustępuje i wykwit szybko się goi. Niektórzy próbują przyspieszyć pęknięcie czyraka, przykładając gorące kompresy. Nie zaleca się wyciskania ropy, ponieważ może to doprowadzić do pogorszenia, a nawet stanowić niebezpieczeństwo dla zdrowia, jeśli bakterie dostaną się do krwiobiegu. W niektórych przypadkach lekarz może dokonać nacięcia, żeby usunąć ropę, ale zwykle zażycie antybiotyku likwidującego bakterie powoduje po kilku dniach zniknięcie czyraków bez ingerencji chirurgicznej.