Trądzik tworzy się w mieszkach włosowych skóry, zwłaszcza na twarzy, plecach i dekolcie. Każdy mieszek włosowy posiada torebkę, w której włos rośnie. Ujście mieszka włosowego na powierzchni skóry nazywamy porem skóry. Do światła mieszka włosowego uchodzi przewód gruczołu łojowego, wytwarzającego łój, który przemieszcza się na powierzchnię skóry, gdzie wydostaje się porami.
W normalnym mieszku włosowym komórki otaczające brodawkę włosa ulegają zrogowaceniu i usunięciu, a na ich miejsce powstają nowe. Komórki owe zwykle są cienkie i wiotkie, przesuwają się niezauważalnie wraz z łojem na powierzchnię skóry, skąd są zmywane.
W skórze dotkniętej trądzikiem komórki te są lepkie i przylepiają się do ścianek mieszka włosowego, powodując zaczopowanie jego ujścia. Łój produkowany w gruczołach łojowych zostaje zatrzymany w pułapce i z każdą chwilą narasta. Bakterie, zwykle obecne w ujściach mieszków, zwłaszcza bakteria zwana P. acnes, zaczynają się mnożyć, ponieważ mają więcej pożywki łojowej. Po kilku dniach lub nawet tygodniach te zablokowane grudki łoju zaczynają rosnąć na zewnątrz i tworzy się w nich stan zapalny – w ten sposób powstają pryszcze. Tak więc trzema „czynnikami” tworzącymi trądzik są: (1) wzmożone wydzielanie łoju prowadzące do (2) wzrostu bakterii, które są (3) zablokowane w ujściach mieszków włosowych przez pozlepiane kleiste komórki.
Trądzik najczęściej pojawia się u nastolatków, ponieważ w okresie dojrzewania w ich organizmie wzrasta wydzielanie hormonów płciowych. Hormony męskie, zwane androgenami, występujące zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, są produkowane w większej ilości. An- drogeny działają stymulująco na gruczoły łojowe, powodując ich wzrost i zwiększając wydzielanie łoju. Produkcja androgenów jest większa u mężczyzn, dlatego też oni częściej niż kobiety miewają trądzik.
Leave a reply