Podobnie jak głóg, pięciornik kurze ziele, malina, truskawka, śliwa, jarzębina, należy do licznej, obejmującej 120 rodzajów i blisko 4000 gatunków – rodziny różowatych, która charakteryzuje się m.in. zawartością garbników, trójterpenów, flawonoidów, glikozydów fenolowych, saponin.
Róża dzika osiąga wysokość do 2 m, rośnie w całym kraju, pospolita w zaroślach, na brzegach lasów, w pobliżu domostw, na miedzach i nieużytkach. Ma duże, promieniste, różowe lub niemal białe kwiaty. Owoc pozorny, wewnątrz którego znajduje się wiele owoców właściwych w postaci małych białawych orzeszków, powstaje przez mięśnienie dna kwiatowego. Liczne podgatunki róży różnią się między sobą, głównie ząbkowaniem liści.
Róża jest dostawcą wielu witamin, zwłaszcza w dużej ilości wit. C. Zawiera wiele katalizatorów i biostym ula torów potrzebnych dla utrzymania zdrowia. Kwitnie od maja do końca lipca: owoce dojrzewają w sierpniu, wrześniu i pozostają na gałązkach do zimy. Zebrane owoce należy wysuszyć, i w takim stanie mogą być przechowywane dwa lata.
Surowcem leczniczym róży są owoce, kwiaty i liście. Owoce, które zawierają oprócz wymienionych składników, także taniny, glukozę, żywice, wanilinę, działają ściągająco, hemostatycznie {tamując krwawienie), moczopędnie, oczyszczająco, przeciwanemicznie, przeciwszkorbutowo i ogólnie wzmacniająco.
Awitaminoza, biegunka, kamica moczowa, krwawienie, osłabienie ogólne, upławy białe, zaparcia, glisty, nieżyt dróg trawiennych, nieżyt pęcherza i dróg moczowych, bezsenność, stany pobudzenia nerwowego.
Leave a reply