Nalewka ze świeżej pokrzywy użyta pól na pół z zielem nasturcji jest skutecznym środkiem odżywczym dla cebulek włosowych, leczy łojotok i łupież. Do tego celu można używać korzenia, który powoduje także lekkie przekrwienie skóry głowy.
Czopek z waty zwilżony sokiem z pokrzywy, wprowadzony do otworu nosa, wstrzymuje krwawienie. Rozcieńczony sok świeżej pokrzywy jest stosowany do płukania ust przy aftach, infekcjach gardła, ust, śluzówki jamy ustnej.
Świeżej pokrzywy używa się do chłostania części ciała zaatakowanych reumatyzmem, artretyzmem, ischiasem (rwą kulszową) z bólami korzonków nerwowych. Działanie jej jest skuteczniejsze, jeśli jednocześnie poprawia się ziołami pracę nerek. Ból powstały w wyniku poparzenia ustępuje po natarciu skóry oliwą. Gdy tylko znikną zaczerwienienia – można zrobić ponowne „biczowanie”.
Młode pokrzywy można przyrządzać podobnie jak szpinak. Dodaje się je także do zup, a cienko pokrojone – do sałatek jarzynowych, których wartość odżywcza w ten sposób bardzo wzrasta. Jako ziele najczęściej i z największą korzyścią używane są liście pokrzywy, które wchodzą w skład Reumosanu, Diabetosanu i Vago- sanu.
Napar z liści i korzeni. 25 g na pól litra wody. Gotować do 3 min. Naciągać do 20 min. Popijać w ciągu dnia w 2-3 porcjach (przy reumatyzmie, przy biegunkach i dla oczyszczenia organizmu). Sok świeżej pokrzywy. Popijać 3 razy dziennie po 35 g. Ma to działanie hemostatyczne i zwęża naczynia.
Leave a reply