Skrzyp ma właściwości moczopędne (co ma znaczenie przy stanach zapalnych dróg moczowych, przy chorobach serca, wątroby i kamicy nerkowej), remineralizujące i antydegenerujące (korzystnie działa na stan naczyń krwionośnych narządów wewnętrznych, skóry, włosów, paznokci kości), ściągające i hemostatyczne, hamuje wszelkie krwawienia, hemopo- tetyczne (krwiotwórcze: pobudza powstawanie czerwonych krwinek i hemoglobiny, sprzyja normalnej miesiączce), gojące. Świeże ziele jest bardziej aktywne i pobudza przemianę materii.
Skąpomocz, puchlina wodna, zapalenie pęcherza moczowego, infekcje nerkowe, białkomocz, dna, krwotok, krwioplucie, wymioty krwawe, krwiomocz, krwawienia z nosa, krwotok maciczny, biegunka bakteryjna, utrata soli mineralnych (np. odwapnienie), dolegliwości płucne i w początkowych stadiach gruźlicy, krzywica, tężyczka, astenia (ogólna słabość), złamania, uszkodzenia i rany kostne, niewydolność miesiączkowania, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca (stwardnienie tętnic), choroby zwyrodnieniowe stawów (artroza), nerwowość, stany nowotworowe, wypadanie włosów (łysienie), padaczka (dawać drobno pokrojone suszone ziele skrzypu), nadto jako środek poprawiający elastyczność i odporność naskórka tkanki łącznej i błon śluzowych, także środek regulujący przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych utrudniający zarazem odkładanie się w nich tłuszczów. Skrzyp poprawia aktywność hormonalną u ludzi starszych i jest skutecznym specyfikiem na skórę dla osób w podeszłym wieku o obniżonej ilości krzemu.
Rany, owrzodzenia nóg, nowotwór owrzodzony, afty (płukanie jamy ustnej przy stanach zapalnych), przemywanie ciężko gojących się ran i przy odmrozinach. Pomaga w konsolidacji złamań kostnych, gdyż sprzyja przyswajaniu fosforu, który jest czynnikiem reminerali- zującym.
Rozpuszczona w wodzie krzemionka jest łatwo wchłaniana przez przewód pokarmowy i wydalana głównie z kałem, w mniejszym stopniu z moczem, w którym spełnia rolę jednego z ochronnych koloidów przeciwdziałających krystalizacji składników mineralnych w przewodach moczowych.
W homeopatii stosuje się olejek ze świeżego skrzypu zebranego późnym latem. Skrzyp błotny jest zakazany do stosowania. Świeży olejek ze skrzypu polnego zawiera kwas linowy, linooleinowy, oleinowy, stearynowy. Świeże ziele zawiera 200 do 260 mg wit. C/kg. Roślina wysuszona (chronić przed światłem) daje 14 proc. popiołu, w tym 6,4 krzemu, co klasyfikuje skrzyp do ziół bogatych w ten pierwiastek.
Leave a reply