Category Zioła

Ta bardzo rozpowszechniona roślina wieloletnia z rodziny gorycz- kowatych fCentanaceae) lubiąca środowisko wilgotne – bagna, podmokłe łąki, nadbrzeża wód stojących – stała się, w wyniku masowo przeprowadzanych melioracji gatunkiem zanikającym. Kwitnie w maju i czerwcu, kiedy też – w początkach pojawiania się kwiatów o białoróżowym zabarwieniu zebranych w stojący, na osobnej łodyżce, kwiatostan – należy zbierać dla celów leczniczych liście bobrka, które są surowcem zielarskim. Bobrek nie ma charakterystycznego, swoistego zapachu, liście roztarte mają smak gorzki.

W postaci zastrzyków biostyminy podaje się rekonwalescentom po zabiegach chirurgicznych i po długotrwałych chorobach, osobom w podeszłym wieku z ubytkiem sił i przy zwiększonej podatności na choroby infekcyjne oraz przy wyczerpaniu nerwowym.

Duża zawartość cukru w jagodach jałowca umożliwia przerabianie ich na wino i na wódkę (do 30 proc.).

– 1. Utłuc 30 g owoców, dodać 15 pociętych gałązek jałowca, zalać 1 litrem białego wina i ogrzewać do wrzenia. Pozostawić do zmacero- wania przez 4 dni, przecedzić do butelki i dodać 30 g cukru. Popijać 1 kieliszek dziennie na wzmocnienie organizmu, na apetyt, jako lek moczopędny, na kamicę moczową i na stany podgorączkowe. Działanie tonizujące wzmocni szczypta piołunu i 15 g korzenia chrzanu.

W lipcu 1944 r., będąc wówczas studentką czwartego roku medycyny, wstąpiłam do radzieckiego przyfrontowego szpitala w Mińsku Mazowieckim. Trafiłam do działu chirurgii kostnej. Przeprowadzałam głównie operacje żołnierzy rannych w głowę. Rannych było bardzo wielu, toteż ja i moje trzy koleżanki, również studentki medycyny, miałyśmy wiele pracy. Jako środek antyseptyczny, odkażający i bakteriobójczy stosowałyśmy Rivanolum, ale miałyśmy go o wiele za mało w stosunku do potrzeb. Radziecki major-lekarz, który kierowa! tym szpitalem, pozwolił nam stosować środki dezynfekujące z medycyny ludowej. I w ten sposób nabyłam dużo doświadczenia w stosowaniu lotnych olejków eterycznych występujących w czosnku, cebuli i tymianku.

Eliksir pobudzający cały organizm. Alkohol miętowy 20 g, syrop z cukru 100 g, woda cynamonowa 50 g. Popijać łyżeczkę. Napój żołądkowy. Alkohol miętowy i anyżowy po 15 g, syrop cynamonowy 10 g, woda lipowa 120 g. Popijać łyżeczkę na cały dzień w dwóch porcjach.

Kłącze perzu zmielone może służyć jako dodatek do wypieku chleba – pumpernikla dla cukrzyków, dla osób o niezdrowej wątrobie, otyłych, zreumatyzowanych z kamicą moczową i nerkową. Wywar. Gotować pocięte kłącze perzu w wodzie przez 1 min. Wylać wodę. Zmiażdżyć perz i gotować dalej w 1/2 1 wody aż do wyparowania do 0,2 1 wody. Dodać 10 g lukrecji gładkiej. Ostudzić i przecedzić. Popijać w ciągu dnia małymi porcjami.

Dwa fenole tymianku: tymol i karwakrol leczą podobnie jak olejek eteryczny tymianku w całości i są używane w farmacji jako składniki różnych preparatów. Niszczą one bakterie węglika, pałeczkę durową, pałeczkę nosacizny, meningokoki, maczugowce błonicy, gronkowce złociste, prątki gruźlicy itp. Właściwości bakteriobójcze mają pary tymianku, a olejek eteryczny działa silniej antyseptycznie niż woda utleniona, nadmanganian potasu, czy gwajakol. Silniejsze działanie bakteriobójcze i właściwości zabliźniające rany mają olejki nadtlenione odterpenowane niż olejki eteryczne w stanie surowym. W celu zneutralizowania siły drażniącej stosuje się odpowiednie rozpuszczalniki. Olejki eteryczne nadtlenione w 10-proc. rozcieńczonym roztworze mydlanym niszczą florę bakteryjną jamy ustnej w ciągu 3 minut (pasta tymiankowa do zębów). Sproszkowany suchy tymianek jest dobrym środkiem do czyszczenia zębów i wzmacniania dziąseł przy paraden- tozie. Można go stosować jako mieszankę z glinką w stosunku 1:1.

– 1. Dwie części ziela krwawnika i po jednej części ziela rdestu ostrogorzkiego i kory kasztanowca użyć do sporządzenia naparu, który polecam przy hemoroidach (trzy razy dziennie po pół szkanki).

Równoczesne spożywanie niewłaściwie dobranych pokarmów wywołuje ostre choroby, a nawet może spowodować zejście śmiertelne. W dietetyce ma duże znaczenie, co się je z czym. W zależności od indywidualnej tolerancji organizmu – poszczególne połączenia są przyjmowana gorzej lub lepiej.

Korzeń arcydzięgla, kłącze pięciornika, ziele krwawnika, kora wierzbowa, pączki topoli i ziele serdecznika w równych ilościach. Z łyżki mieszanki zrobić odwar do stosowania przy hemoglobinurii.

Stosować wywar do kompresów lub obmywania ran, owrzodzenia nóg, nowotworu owrzodzonego. Uwaga. Przy dłuższym stosowaniu skrzypu, np. po miesiącu, należy równocześnie przyjmować tabletki wit. BI po 3 mg dziennie aż do ustąpienia objawów zapalenia wielonerwowego i zmniejszenia tętna serca. Podobny efekt można uzyskać wchodząc rano na 1 minutę do wanny z niewielką ilością (do poziomu 10 cm) zimnej wody. Stąpać nogami, a po wyjściu z wody położyć się na 10-minutowy odpoczynek, aby utrzymać tętno serca w ciągu dnia w normalnym stanie.