W zasadzie do leczenia trądziku stosuje się dwa rodzaje antybiotyków: stosowane miejscowo (na skórę) oraz systemowo (zażywane doustnie). W większości przypadków trądziku łagodnego lub umiarkowanego lekarze najpierw ordynują antybiotyki do stosowania miejscowego. Dwa najbardziej powszechnie stosowane antybiotyki to erytromycyna i klindamycyna. Występują w roztworach żelowych lub alkoholowych oraz w łagodzących podrażnioną skórę lotionach.
Jeśli antybiotyki stosowane miejscowo nie przynoszą efektów, lekarze mogą przepisać leki doustne. Kobiety zażywające doustnie antybiotyki mogą mieć pewne kłopoty: u wielu z nich dochodzi do stanu zapalnego lub infekcji drożdżakowych pochwy, ponieważ antybiotyk zakłóca jej naturalną florę bakteryjną. Jeśli miałaś już kiedyś infekcję drożdżakową, zwłaszcza po zastosowaniu antybiotyku, powinnaś o tym powiadomić lekarza. Czasami zastosowanie innego antybiotyku pomoże wyleczyć trądzik, nie wywołując zapalenia pochwy. (Zapalenie to ustąpi po zastosowaniu powszechnie dostępnych preparatów i nie będzie stanowiło poważniejszego problemu, chociaż może być nieprzyjemne.) Czasami antybiotyki wywołują pewne dolegliwości trawienne. Niektóre, z grupy doustnych, mogą także zwiększyć ryzyko reakcji fotouczuleniowej – skóra staje się wtedy nadwrażliwa na promieniowanie słoneczne. To także należy omówić z lekarzem.
Najczęściej przepisywanymi antybiotykami w przypadku trądziku są tetracyklina i erytromycyna. Lekarz może także przepisać minocyklinę, doksycyklinę i sul- famerazynę. Sporadycznie zaleca się doustne dawki klin- damycyny. Większość antybiotyków można bezpiecznie zażywać przez dłuższy okres, chociaż kiedy już zaczną działać, dawki mogą zostać zredukowane.
Wyniki ostatnich badań wykazały, że pewne szczepy bakterii w niektórych przypadkach mogą być oporne na działanie antybiotyków, powodując nawrót trądziku. Dalsze badania zaowocują niewątpliwie w przyszłości szerszą paletą antybiotyków.
Leave a reply