Jeśli chodzi o leczenie trądziku, to sprawa wygląda o wiele lepiej niż dawniej. Obecnie wiedza lekarska na temat przyczyn powstawania tego schorzenia jest dużo szersza, dlatego pozwala dermatologom na wkraczanie na wszystkich poziomach. Istnieją specyfiki kontrolujące lepkość komórek i zapobiegające powstawaniu czopów: są także leki korygujące nadmierne wydzielanie andro- genów u kobiet i zmniejszające w ten sposób wydzielanie łoju: są także antybiotyki redukujące namnażanie się bakterii w mieszkach włosowych. Niektóre z tych specyfików zażywa się doustnie, niektóre nakłada miejscowo na skórę. Wszystkie leki działają tylko na część osób, a większość specyfików ma pewne skutki uboczne. Oto krótki przewodnik po lekach, które może ci zalecić dermatolog.
Kiedy spojrzysz na odpowiednią półkę w drogerii, zobaczysz kilkadziesiąt preparatów przeznaczonych do leczenia trądziku. Wszystkie z nich prawdopodobnie za- wierają jeden lub kilka z niżej wymienionych „aktywnych” składników.
Siarka (na przykład w produktach Clearasilu) działa hamująco na wydzielanie łoju. Rezorcyna i kwas salicylowy pomagają w oczyszczaniu naskórka, usuwając obumarłe, złuszczone komórki skóry. Bywają składnikami wielu „toników” (najczęściej w połączeniu z alkoholem) oraz występują w niektórych preparatach przeciwtrądzikowych (Stridex, Cle- arasil i Oxy).
Nadtlenek benzoilu, jeden z najbardziej znanych środków przeciwtrądzikowych, dostępny w stężeniu 5- i 10- procentowym. Jego działanie polega na przyspieszaniu cyklu wymiany skóry: nie dopuszcza do zatykania porów przez obumarłe, złuszczone komórki. Niektórzy lekarze uważają także, iż nadtlenek benzoilu zwalcza bakterie w mieszkach włosowych. Jest składnikiem preparatów Oxy-5 i Oxy-10.
Leave a reply