Mięczak zakaźny

Chociaż mięczak zakaźny nie jest właściwie brodawką, to wykwit wywołany wirusem molluscum contagiosum czasami nazywa się brodawką wodną, ponieważ jej cieliste zabarwienie sprawia, że wygląda jak wodny pęcherzyk. Wirus ten występuje u około 2 procent ogólnej populacji, wywołując na skórze małe, kopulaste guzki o barwie cielistej lub białej, trochę mniejsze niż gumka ołówkowa, z widocznym w środku lekkim wgłębieniem. W odróżnieniu od wirusa opryszczki czy HPV, wirus ten, mimo pierwotnego zakażenia, nie daje w zasadzie nawrotów.

Mięczak zakaźny występował dawniej przeważnie u dzieci, obecnie, ponieważ większość zakażeń następuje drogą seksualną i wykwity pojawiają się najczęściej w okolicy narządów płciowych, choroba pojawia się głównie u dorosłych. Zakażenie nie jest pod żadnym względem groźne dla zdrowia, chociaż u niektórych osób wykwity mogą przeszkadzać lub ulegać stanom zapalnym.

Postępowanie lecznicze w przypadku mięczaka zakaźnego w zasadzie jest identyczne jak przy brodawkach – wykwity mogą być zamrożone, usunięte chemicznie, wycięte lub, w rzadkich wypadkach, wypalone igłą elektryczną albo laserem. Gdy wirus zostanie całkowicie usunięty z organizmu, leczenie może potrwać jeszcze kilka miesięcy ze względu na długi okres inku- bacyjny. Jeśli nawet lekarz skutecznie usunie wykwity, istnieje możliwość, że wirus zainfekował wcześniej okoliczną tkankę, i w niedługim czasie pojawią się nowe.

Chociaż molluscum contagiosum nie jest ani groźnym, ani uporczywym schorzeniem, to jednak korzystanie z prezerwatywy podczas stosunku jest zalecane, choć nie tak stanowczo jak w przypadku opryszczki bądź HPV.