Category Zdrowie

Jaki wniosek z tych rozważań. Otóż nie ulega kwestii, że cała dotychczasowa sztuka kulinarna winna być poddana rewizji, albowiem jest odpowiedzialna za przykre następstwa zalegania pokarmu w żołądku. Nowoczesna wiedza o łączeniu pokarmów kwestionuje większość potraw i posiłków mających trwałe miejsce na naszych stołach. Do szczególnie ciężkich należą zestawy skrobi z białkiem, tłuszczami i owocami. Niewskazane są połączenia owoców z białkiem i warzywami, zwłaszcza zielonymi, liściastymi. Dobre połączenie to warzywa z białkiem lub ze skrobią a także z tłuszczem – olejami. Dobrym zestawem są różne warzywa w jednej potrawie czy posiłku, ale nie należy mieszać więcej niż czterech składników nawet spośród dopuszczalnych. Przy każdym posiłku jadać tylko jeden rodzaj białka lub jeden rodzaj skrobi. Tłuszcz opóźnia trawienie białka i skrobi, ułatwia natomiast trawienie i przyswajanie warzyw.

Zioła przeciwpadaczkowe. Zmieszać po 50 g kłącza tataraku, ziela serdecznika i ziela glistnika oraz po 25 g ziela dziurawca, ziela macierzanki wonnej, liści bobrka, liści melisy i szyszek chmielu. Wsypać do termosu 2-3 łyżki ziół, zalać 2 szklankami wody wrzącej. Zamknąć i odstawić na godzinę. Pić po 1/2 szklanki 2-3 razy dziennie między posiłkami, jako środek rozkurczowy i uspokajający. Stosuje się pomocniczo przy nerwicy wegetatywnej, podnieceniu nerwowym i trudnościach w zasypianiu. Dla młodzieży przeciw polucjom zaleca się połowę dawki.

Maść. Otaraty z łodyg majeranek utrzeć pół na pół ze smalcem, a następnego dnia przetopić i odcisnąć przez gęste płótno zielonkawy tłuszcz, do którego można dodać olejku majerankowego, sosnowego lub jałowcowego w proporcji jedna kropla na 1 dekagram maści. Wprowadzać na waciku do nosa kilka razy dziennie lub na noc przy katarze przeziębieniowym i przy bólach głowy spowodowanych zapaleniem zatok bocznych nosa. Także do smarowania miejsc stłuczonych i spuchniętych.

Mieszanka o działaniu uspokajającym i nasennym. Po 25 g liści melisy i kwiatów rumianku, po 15 g ziela dziurawca i ziela bożego drzewka oraz 10 g szyszek chmielu i liści mięty. Pół łyżki ziół zalać szklanką wrzątku i naparzać pod przykryciem 15 min. Przecedzić, wypić całość na 2 godz. przed snem.

Cholesterol, a mówiąc precyzyjnie – jego nadmiar (utrzymany w normie jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu) jest przyczyną wielu groźnych chorób współczesnej cywilizacji. Odkładając się w organizmie w postaci złogów tłuszczowych w naczyniach krwionośnych – prowadzi do zwężenia ich światła, co powoduje niewydolność pracy serca (zawał), zaburzenia krążenia, zmiany miażdżycowe i procesy przedwczesnego starzenia się organizmu.

Ta wieloletnia roślina mieszkaniowa jest wiecznie zielonym su- kulentem z rodziny liliowatych. Ten rodzaj obejmuje 180 gatunków występujących na wszystkich kontynentach. W Europie znany od 1700 r. W mieszkaniach kwitnie bardzo rzadko. Nie znosi przymrozków.

Jagody. Stosować 20-30 g soku rano przy zaparciach i nerwobólach. Biała kora. Odwar z dwu łyżek rozdrobnionej białej kory na litr wody: wygotować do połowy, pić w ciągu dnia przy reumatyzmie, gośćcu, gromadzeniu się wody w organizmie.

Napar. 1 łyżeczka kwiatów na szklankę wrzątku. Naciągać 10 min. Pić dwie szklanki dziennie między posiłkami jako lek wiatropędny lub uspokajający, a także przy nieżytach i zaburzeniach dróg trawiennych, puchlinie wodnej, mdłościach (szczególnie nerwicowych), przy nerwicowych dolegliwościach serca i uderzaniach krwi do głowy. 5 kropli olejku na cukrze poprawia apetyt i trawienie, usuwa mdłości.

Ta pnąca roślina z rodziny konopiowatych (Ccmnabaceae) dorasta 5 m długości, występuje na obszarze całej Polski, powszechna wśród wilgotnych zarośli oraz w lasach olchowych. Surowcem leczniczym są owocostany zwane szyszkami chmielowymi. Szyszki używane są także do produkcji piwa. Młode pędy chmielu można spożywać jako sałatkę. Z włókien pędów wytwarzane są grube tkaniny. W niektórych regionach kraju rozpowszechnione są plantacje chmielowe.

Należy do rodziny bodziszkowatych ( Geraniaceae ), którą tworzą rośliny trwałe lub podkrzewy o liściach dłoniastych lub dłoniastodziel- nych. Silnie pachną. Z liści otrzymuje się olejek eteryczny używany w perfumerii i lecznictwie. Występują w stanie dzikim (większość gatunków pochodzi z Afryki Południowej), uprawiane są jako rośliny doniczkowe i kwietnikowe.

Na łupież. Ziele skrzypu, korzeń mydlnicy, korzeń łopianu, liść pokrzywy w równych ilościach. Gotować 2 garście tej mieszanki w litrze wody pół godziny pod przykryciem. Odwarem spłukać głowę po dokładnym umyciu.